Night Runners: Półmaraton Mikołajów by Paula

Już około godziny 8 byłam na miejscu. Biuro zawodów znajdowało się w Zespole Szkół Samochodowych, organizację wydawania pakietów startowych uważam za jak najbardziej w porządku, wszystko odbywało się sprawnie i bez kolejek.

W tym samym miejscu odbywały się mini targi biegowe, gdzie można było zakupić żele, ciuszki, buty i Inne gadżety mniej lub bardziej związane z bieganiem. Pakiet startowy zawierał czapeczkę mikołajową, szalik, koszulkę, żel, batonik, isotonic oraz najważniejsze numerek z wczepionym chipem. Tu należy się pochwała, gdyż numerek zrobiony był z wytrzymałego papieru, a nie tak jak zawsze ze zwykłej kartki, która zazwyczaj rozrywa sie na kawałki. To że nie musiałam wplatać chipu w buty to niewątpliwy plus;)

Czapeczka - całkiem zabawna. Organizator wymagał by wszyscy uczestnicy mieli ją założoną na stracie potem każdy robi z nią co chce. Osobiście miałam zamiar pozbyć się jej po stracie, ale było tak zimno, że idealnie grzała.

Niestety koszulkę trzeba było mieć na sobie przez cały bieg, i tu pojawia się ogromny minus. Był to zwykły bawełniany t-shirt, który okazał się kompletną porażka. Z powodu przepuszczalności powietrza bliskiej zeru, był dla mnie bardzo uciążliwy. Przy cenie 100 PLN obowiązkowe noszenie tej koszulki to wątpliwa przyjemność.

Teraz trochę słów na temat trasy, pierwsze 7 km biegło ulicami Torunia, co 5 km ustawione były bramki mierzące czasy zawodników. Kolejne ok 12 km przebiegało ścieżkami leśnymi. Moje nogi przyzwyczajone do biegania leśnymi ścieżkami na samą myśl były bardzo szczęśliwe, jednak już w trakcie okazało się, że wcale nie było to takie fajnie.

W związku z porą roku na ścieżkach było błoto, kałuże, pocięte drzewa, no i prawie 3 tys biegaczy powodowało niezły kocioł.

Dodatkowo teren leśny był bardzo zróżnicowany - lekkie podbiegi oraz zbiegi. Nie przepuszczałam, że kiedyś to powiem, ale chyba pierwszy raz lepiej biegło mi się po asfalcie.

Ostatnie 1,5 km to wybieg z lasu na ulicę grunwaldzką i pełną parą na metę , która znajdowała się na terenie MOSIR-u.

Jakże wielkie było moje zdziwienie, gdy wyjmując endomondo okazuję się, że trasa nie była półmaratonem. Myślałam , że GPS się pomylił, lecz ludzie potwierdzili, że trasa nie była pełna.

W niczym mi to nie przeszkadzało w regulaminie był wyraźny zapis iż trasa nie posiada atestu, poza tym nie były to mistrzostwa Świata tylko fajna zabawa biegowa, przynajmniej ja tak to traktowałam.

Myślę , że w przyszłym roku również wystartuje.

Na Końcu pragnę podziękować Rafałowi Kubickiemu z AKM OLIMP OLSZTYN, który dołączył do mnie na około 3-4 km i pociągnął aż do mety nie pozwalając mi zostać w tyle. To pokazało mi ,że zawody to nie tylko rywalizacja, ale i chęć pomocy innym jeszcze raz BARDZO DZIĘKUJE.